รีวิว Nyaight of the Living Cat

Nyaight of the Living Cat เป็นอนิเมะล้อเลียนที่ถ่ายทำมาในจังหวะที่เหมาะเจาะกับหนังซอมบี้ที่นำแสดงโดย 28 Years Later ซึ่งทั้งน่ารักและสนุกไปกับการรับชม ใช่แล้ว ซีรีส์เรื่องนี้สนุกสุดๆ และเห็นได้ชัดว่าสร้างขึ้นโดยผู้คนที่เป็นแฟนของหนังแนวซอมบี้และสยองขวัญ โดยมีการอ้างอิงถึงหนังคลาสสิกอย่าง The Thing และ Alien หลายครั้ง รวมถึงแมวด้วย

หัวใจสำคัญของเรื่องนี้

ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าตัวเอกของเราอย่าง Kunagi, Kaoru, Tsutsumi, Tanishi และ Gaku จะหลีกเลี่ยงไม่ให้สัตว์ประหลาดไล่ล่าพวกมันได้นานแค่ไหน แต่ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาสามารถต้านทานแรงล่อใจที่จะเผชิญกับหายนะและลูบแมวอีกครั้งได้หรือไม่ นั่นเป็นเพราะหายนะที่ไร้สาระนี้เกิดจากโรคระบาดที่แพร่กระจายโดยแมว ซึ่งทำให้ทุกคนที่พบเจอกลายเป็นแมวมากขึ้น ในฐานะของเรื่องราวซอมบี้ เรื่องนี้สร้างสรรค์ได้อย่างยอดเยี่ยม เพราะตัวละครแต่ละตัวต่างก็อกหักจากการที่ต้องวิ่งหนีจากสัตว์ที่พวกเขารักที่สุด

ในทำนองเดียวกัน Nyaight of the Living Cat ใช้ความรู้เกี่ยวกับแมวและคนรักแมวเพื่อสร้างกฎซอมบี้ชุดใหม่สำหรับการแสดง ใช้น้ำเพื่อหลบเลี่ยงสัตว์ที่ติดเชื้อ ใช้แคทนิปเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของพวกมัน หรือแม้แต่ใช้สารก่อภูมิแพ้เป็นวิธีในการตรวจจับแมวที่อยู่ใกล้เคียงเช่นเดียวกับเรื่องราวซอมบี้ที่ดีเรื่องอื่นๆ Nyaight of the Living Cat ผสมผสานความตื่นเต้นและอารมณ์ได้อย่างลงตัว โดยตอนแรกทั้งสี่ตอนจะเน้นที่เรื่องราวเบื้องหลังของตัวละคร ความสัมพันธ์ของพวกเขากับแมว และผลกระทบของหายนะที่เหล่าสัตว์มีขนที่ส่งผลต่อพวกมัน มีอารมณ์มากมายที่ทำให้รู้สึกได้ก่อนจะเผชิญกับชะตากรรมของตัวเอง นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบลึกลับในเรื่องราวด้วยการเลือกตำนานมาทำให้หายนะครั้งนี้เป็นมากกว่าแค่ลูกเล่นตลกๆ โดยเฉพาะ ตัวละคร Kunagi และอาการสูญเสียความทรงจำของเขาทำให้พล็อตเรื่องน่าสนใจขึ้น ตอนนี้เราก็ต้องมาดูกันว่ามันจะคุ้มค่าหรือไม่

เรื่องราวซอมบี้ที่ดี

ยอมรับว่านี่ไม่ใช่รายการสยองขวัญอย่างแท้จริง ดังนั้นอย่าคาดหวังว่าจะเกิดความสยองขวัญมากเท่ากับการเห็นลูกแมวน่ารักตัวหนึ่ง (และอีกประมาณสิบตัวที่อยู่เบื้องหลัง) ในทางหนึ่ง Nyaight of the Living Cat ถือเป็นรายการซอมบี้แบบดั้งเดิม โดยมีความรู้สึกถึงอันตรายโดยรอบ ผู้รอดชีวิตที่รวมกลุ่มกันก่อนจะถูกฆ่าทีละคน คนที่ทำอะไรโง่ๆ แล้วตาย ทหารที่ไร้ความสามารถ และเรื่องซ้ำซากอื่นๆ แทบทุกอย่างที่คุณนึกออก อย่างไรก็ตาม การได้เห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นโดยใช้แมวแทนศพที่เน่าเปื่อย ถือเป็นความแปลกใหม่ที่มีประสิทธิภาพและไม่สูญเสียความน่าสนใจ อย่างน้อยก็ในสี่ตอนแรก (จากทั้งหมด 12 ตอน) ที่ฉันดูมาจนถึงตอนนี้

มีฉากที่ยอดเยี่ยมในตอนที่ 3 ซึ่งหลุดออกมาจาก Shin Godzilla โดยที่เราได้เห็นผู้นำทางทหารและนักการเมืองประชุมกันเพื่อพยายามคิดแผนรับมือกับโรคระบาดซอมบี้ แต่กลับต้องออกนอกเรื่องเพราะพูดจาโอ้อวดว่าพวกเขารักแมวมากแค่ไหนและแมวนั้นสมบูรณ์แบบเพียงใด แม้แต่ทหารที่แข็งแกร่งยังบรรยายแมวด้วยคำชมเชยจนฟังดูเหมือนแอชจาก Alien บรรยายถึงเซโนมอร์ฟ ไม่มีอะไรที่ผู้มีอำนาจจะทำได้ ไม่ใช่เพราะมีซอมบี้มากกว่าทหาร แต่เพราะไม่มีใครกล้าทำร้ายแมว ทำให้อาวุธทุกชนิดกลายเป็นเรื่องไร้สาระ

สไตล์ของผู้กำกับระดับตำนานอย่าง ทาคาชิ มิอิเกะ

สไตล์ของผู้กำกับระดับตำนานอย่างทาคาชิ มิอิเกะสามารถสัมผัสได้ตลอดทั้งเรื่องจากการที่เขาใช้ความตลกโปกฮาและแอนิเมชั่นแบบการ์ตูนเพื่อเน้นความแปลกประหลาดหรือจินตนาการของเรื่องราว ซึ่งได้ผลดีทีเดียวในซีรีส์เรื่องนี้ โดยที่ภาพระยะใกล้ของฝูงแมวถูกถ่ายราวกับว่าพวกมันเป็นสัตว์ประหลาดตัวฉกาจแต่ก็เป็นงานศิลปะที่ยอดเยี่ยมที่สุด ซึ่งช่วยเพิ่มอารมณ์ขัน