ผมเล่นวิดีโอเกมมาตั้งแต่ประมาณปี 1982 และ Primal Planet ถือเป็นหนึ่งในเกมที่มีเสน่ห์ที่สุดที่ผมเคยเจอมา แม้จะไม่มีอะไรแปลกใหม่มากนัก แต่องค์ประกอบต่างๆ ก็ได้รับการปรับแต่งและสร้างสรรค์อย่างพิถีพิถันจนผมแทบจะหยุดเล่นไม่ได้เลย นักออกแบบได้เติมความคิดสร้างสรรค์ สีสัน การเคลื่อนไหว และความมหัศจรรย์ลงใน Primal Planet อย่างไม่รู้จบ การผสมผสานกันนี้ทำให้ Primal Planet กลายเป็นประสบการณ์การเล่นเกมที่น่าหลงใหลอย่างแท้จริง
เสน่ห์ของเกมเริ่มต้นจากอ้อมกอด
ผมหลงรักการกอดที่ไม่จำเป็นในเกมมาตั้งแต่ A Boy and His Blob ภาครีเมคของ WayForward ที่มีปุ่มกอดที่ให้รางวัลอย่างล้ำลึก เพียงแค่แตะ คุณก็สามารถเอื้อมมือออกไปในฐานะเด็กชายและบีบ Blob เพื่อนรักของคุณได้ตามใจชอบ ความหวานของแอนิเมชันและการออกแบบเสียงทำให้ผมอยากกอดเพื่อนมนุษย์ต่างดาวตัวน้อยของผมทุกครั้งที่เขาทำสำเร็จ และมักจะปลอบใจเขาเมื่อเขาทำพลาด Primal Planet ดำเนินเกมด้วยกลยุทธ์ทางอารมณ์แบบเดียวกัน มันไม่ได้ทำให้คุณควบคุมการแสดงความรักด้วยมือได้มากนัก แต่มันช่วยให้คุณได้โอบกอดและพูดคุยกับภรรยา ลูกสาว และเจ้าไดโนเสาร์ซิโนสุดน่ารักได้อย่างอบอุ่น ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความมุ่งมั่นอย่างยิ่งที่จะผสานรวมช่วงเวลาแห่งความเป็นมนุษย์ที่ไม่จำเป็นแต่เปี่ยมไปด้วยคุณค่า เข้ากับเหล่าพิกเซลตัวน้อยๆ ของคุณ สัมผัสได้ถึงความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง
ตัวเอกมนุษย์ถ้ำมีครอบครัวเพื่อนหุ่นยนต์ร่วมเดินทางด้วย และโชคดีที่เพื่อนหุ่นยนต์เหล่านี้ช่วยเหลือคุณได้อย่างแท้จริง พวกมันติดตามคุณไปโดยไม่หลงทางและมีส่วนสำคัญในการต่อสู้ คุณสามารถเลือกที่จะอุ้มลูกสาวหรือวางเธอลงเพื่อช่วยเหลือ และภรรยาของคุณก็เป็นภัยคุกคามต่อศัตรูด้วยธนูและลูกธนู พวกเขายังเป็นตัวละครที่เปี่ยมอารมณ์มากพอที่จะทำให้คุณรู้สึกผูกพันกับพวกเขา… เป็นจุดดึงดูดทางอารมณ์ที่ Primal Planet มักจะหาโอกาสใช้ประโยชน์ได้มากมาย
ใช่ คุณสามารถกอดไดโนเสาร์ได้
ในบรรดาเพื่อนและครอบครัวทั้งหมดของฉัน ฉันผูกพันกับ ซิโน ไดโนเสาร์ตัวน้อย มากที่สุด เขาเป็นสุนัขโจมตีที่เป็นมิตรและคอยต่อสู้เคียงข้างฉัน ส่วนหนึ่งคือซิโนมีประโยชน์จริง ๆ และอีกส่วนหนึ่งคือเจ้าตัวน้อยน่าสงสารเป็นเด็กกำพร้า ฉันจึงรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบเขาอยู่บ้าง อีกอย่างที่ฉันชอบคือ ซิโนสามารถกินศัตรูตัวเล็ก ๆ เพื่อฟื้นฟูพลังชีวิตได้อย่างรวดเร็ว ต่างจากมนุษย์ถ้ำของฉัน ทำให้เขาทนทานอย่างน่าทึ่งวัฏจักรกลางวันและกลางคืนเปลี่ยนแปลงทัศนวิสัยและอันตรายในโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลอย่างไม่หยุดหย่อน สถานที่ซึ่งยามรุ่งอรุณเป็นทัศนียภาพอันงดงาม กลับแปรเปลี่ยนเป็นพื้นที่ล่าสัตว์อันน่าสะพรึงกลัวในยามพลบค่ำ ฉากหลังเต็มไปด้วยความงดงามทางสายตา แทบทุกพิกเซลล้วนมีความรู้สึกเคลื่อนไหว ตั้งแต่ใบหญ้าสูงที่ปลิวไสวไปตามลม ไปจนถึงเสียงหายใจแผ่วเบาของไดโนเสาร์ขนาดมหึมาที่กำลังหลับใหล
พูดถึงไดโนเสาร์แล้ว พวกมันสุดยอดอย่างปฏิเสธไม่ได้เลย ไดโนเสาร์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เจ๋งที่สุดเท่าที่เคยมีมาบนโลกใบนี้ และ Primal Planet ก็รู้ดีถึงเรื่องนี้ การนำเสนอนกโบราณทางดาราศาสตร์เหล่านี้ด้วยความกระตือรือร้นราวกับอยู่ใน Jurassic Park ไดโนเสาร์มีรูปร่างหน้าตาและพฤติกรรมที่หลากหลาย มีสีสันที่สดใสและพฤติกรรมที่โดดเด่น เหล่าคอมพิวท์วิ่งวุ่นราวกับสัตว์กินซากตัวน้อย แร็พเตอร์โจมตีเป็นฝูงและหลบซ่อน และเหล่าตัวใหญ่ก็น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง สไตล์พิกเซลอาร์ตและการเลือกใช้สีอย่างพิถีพิถัน รังสรรค์ความยิ่งใหญ่ ความสวยงาม และความน่าสะพรึงกลัวให้กับสัตว์ร้ายขนาดมหึมาเหล่านี้
