กำกับโดยมิเชล ฮาซานาวิเซียส เทพนิยายหลังสมัยใหม่เกี่ยวกับฮอโลคอสต์เรื่องนี้เปิดตัวครั้งแรกที่เมืองคานส์เมื่อปีที่แล้ว และกลายเป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ชวนฝันซึ่งแตกต่างอย่างแน่นอนจากภาพยนตร์แนวเรียลลิสติกที่เย็นชาของเรื่องอื่นๆ ที่เข้าฉายที่นั่นในธีมเดียวกัน เช่น The Zone of Interest ของโจนาธาน เกลเซอร์ หรือ Son of Saul ของลาสซโล เนเมส เรื่องนี้ดัดแปลงมาจากนวนิยายสั้นของฌอง-โคลด กรัมเบิร์ก (ผู้ร่วมงานกับทรูโฟต์ในเรื่อง The Last Metro) ซึ่งพ่อของเขาเองก็ถูกฆ่าในค่ายมรณะของนาซี
Jean-Louis Trintignant ผู้ล่วงลับได้รับเครดิตเป็นผู้บรรยายฉากสุดท้าย โดยทำให้เราได้รู้จักกับฉากต่างๆ ที่เมื่อมองเผินๆ อาจดูเหมือนมาจากพี่น้องตระกูล Grimm เราเห็นป่าทึบในยุโรปกลาง … ซึ่งเห็นรถไฟนาซีสมัยสงครามโลกครั้งที่สองแล่นผ่านด้วยความเร็วสูง โดยบรรทุกชาวยิวที่หวาดกลัวไปยังค่ายเอาช์วิทซ์ ชายคนหนึ่งซึ่งมีภรรยา เด็กเล็ก และทารก ตัดสินใจอย่างสิ้นหวังที่จะโยนทารกของเขาลงบนเนินเขาที่เต็มไปด้วยหิมะ โดยหวังว่าจะมีคนพบมัน และมีคนพบมันจริงๆ
ภรรยาของคนตัดไม้ผู้ยากไร้ (ให้เสียงโดยโดมินิก บลองค์) กำลังทุกข์ทรมานจากการตายของลูกของตัวเอง จึงช่วยทารกน้อยไว้และนำกลับบ้าน ซึ่งสามีแก่ๆ ที่ขี้บ่นของเธอ (ให้เสียงโดยเกรกอรี กาเดบัวส์) เริ่มสงสัยและเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อชาวยิว เห็นได้ชัดว่าเขาเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น (ความน่าจะเป็นที่เขาเดาเรื่องนี้ได้อาจเป็นปัญหาเล็กน้อยที่สุดของเรื่องราวในภาพยนตร์เรื่องนี้) แต่ทันทีที่หัวใจอันแก่ชราของเขาละลายลงจากทารกน้อยน่ารัก พวกต่อต้านชาวยิวก็เข้ามาใกล้
หนังเรื่องนี้มีตอนจบที่หักมุมหลังสงคราม ซึ่งคุณภาพเชิงลึกลับทำให้หนังเรื่องนี้ซับซ้อนขึ้นอย่างน่าขบขัน โดยทำให้ผู้บรรยายบอกว่าใช่แล้ว นี่เป็นเรื่องแต่ง และเป็นเรื่องแต่งที่ไม่น่าเชื่อด้วยซ้ำ แต่ยังมีผู้ที่ปฏิเสธความจริงมากมายที่อ้างว่าเรื่องโฮโลคอสต์ก็เป็นเรื่องแต่งเช่นกัน เป็นเรื่องสมมติที่แปลกประหลาดและคลุมเครือ และเป็นการเปรียบเทียบที่แปลกประหลาด การมีอยู่ของผู้ปฏิเสธเรื่องโฮโลคอสต์นั้นไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นเรื่องแต่งที่สร้างขึ้นเกี่ยวกับโฮโลคอสต์ นี่เป็นเรื่องราวในชนบทที่ค่อนข้างซาบซึ้ง มีนกและกระต่ายตัวเล็กๆ แสนน่ารัก และยังมีค่ายมรณะของนาซีที่น่าสะพรึงกลัวอีกด้วย อย่างไรก็ตาม การตำหนิพวกฟาสซิสต์ก็จริงใจเพียงพอแล้ว
